Na een klim door straten overspoeld met zonlicht was de koelte onder de bomen verfrissend, dus stopten we hier om uit te rusten. Een fonteintje klaterde, met een vrouw van steen in het midden. Groepen toeristen passeerden ons, te herkennen aan hun camera's en verwondering.
Toen we klaar waren met drinken en verder gingen, was onze tred wat energieker en onze rugzakken lichter. We waren op weg naar montmartre. De omhoog lopende straten waren gevuld met souvenirwinkels en eettentjes, duiven vlokten bijeen rond gevallen crêpes. Langzaam begonnen kleine tekenen te verschijnen dat ik mijn voeten had gezet in montmartre. Winkeltjes met vintage pin-ups en schilderijen in de vorm van prenten doken als paddenstoelen uit de grond, en rond rennende kunstenaars met baarden jaagden op de uiteengevallen groepjes vakantiegangers (maar werden door mij met veel voorzichtigheid ontweken). Ik was hier alleen voor de prenten, de een nog mooier dan de ander. Hoeken en krullen en gezichten , op het papier gezet door de handen van de art nouveau kunstenaar mucha, lagen naast elkaar in een perfecte harmonie. Later volgden wij het pad naar Sacré-Cœur, waar we vanaf de treden genoten van het uitzicht op Parijs in de late namiddag. De avond viel, maar de nacht was nog te jong om naar huis te gaan. met de metro trokken we langs verschillende punten, tot we uit stapten bij Concorde. We staken een grijs plein over met omvangrijke tweelingfonteinen, en stopten toen we aan de andere kant in een centrum van lawaai en licht terecht kwamen. Achter mij draaide een reuzenrad en overal klonk muziek, iedereen leek gehaast.
In een opwelling stapte ik in een riksja en werd meegevoerd in de stroom van lichten langs de oneindige Champs d’Elysee. Overal passeerden ronkende auto's, de wielen van de riksja stuiterden over de stoepstenen. Eindeloos ver van ons vandaan, aan het einde van de weg, leverde de Arc de Triomph een sterk contrast tegen het zwart van de hemel. Uit de speakers in de riksja zong Stromae mij toe, ik zong mee en de ijskoude lucht drong diep door tot in mijn kleding. Beelden van deze dag flitsten aan mijn ogen voorbij. Oude boekenwinkels, roze bloesems en kleine patisseries versmolten met de geur van kastanjes en chique delicatessenzaken. Deze avond was anders dan alle andere avonden, doordrenkt met de herinneringen aan al mijn ervaringen in Parijs. Het was een kruising tussen realiteit en dagdroom, als een lens die steeds wazig wordt en dan scherp stelt. Het licht leek uit een andere hoek te komen dan gewoonlijk, willekeurige momenten vielen samen tot een perfect geheel.
